یکی از دردهای انسان امروزاین است که میخواهد دیگری درست باشد وخوب عمل کند ,دیگری بسازد, دیگری احساس مسولیت کند ,دیگر, میتواند از یک نفر شروع شود و ابعاد وسیع تری را شامل شود دایما انگشت ما به طرف دیگری است ,و هر چقدر این ابعاد وسیع تر باشد ,ما در توهم شدیدتری گرفتار هستیم,راه بیرون آمدن از این توهم این است که انگشت خود را از سمت دیگران به طرف خودمان برگردانیم ,وازخودمان شروع کنیم و از خداوند طلب مساعدت کنیم و در این راه یک لحظه کوتاه نیاییم,این تنهاراه بیرون آمدن از این فاجعه ایی است که انسان امروزی اسیر آن شده این مسولیت امروز ماست.