زمانی در بطن مادر جنینی بودیم , شکم مادر برای جینین دنیایی بود, سلامت وبیماری کودک بستگی به تغذیه و رفتاردرست مادر دارد,اگر دراین مدت مادر بتواند بهداشت جسمانی و روانی و روحی را رعایت بکند, کودک به سلامت وارد دنیایی دیگر غیر از دنیای جنینی میشود, در دنیای جنینی کودک آرام ,آرام دست و پا وسایر اندام یک انسان را پیدا میکند,ولی هیچکدام از آن اندام ها در دوران زندگی جنینی به درد او نمی خورد, ولی در آن دروان ساخته میشوند,حال اگر مادر به هر نحوی بهداشت را رعایت نکند و کودک ناقص به دنیا بیاید چه میشود کودک ناقصی بدنیا میایدکه ,سخت زندگی میکند. کودک وقتی بدنیا میاید, مرگی را تجربه میکند با مردن به دنیای جنینی وارددنیای دیگری میشود که با شکم مادر هیچ قابل مقایسه نیست,و در این دنیا است که آن اندامهای ساخته شده بدرد میخورد ما در این دنیا داریم دوران جنینی را میگذرانیم و فرق آ ن این است که که الان ما مادر خودمان هستیم وبا عمل کرد درست خودمان داریم اندامهایی را میسازیم که کاربردی دراین دنیا ندارند ولی به محض مردن و زاده شدن در دنیای جدید ما احتیاج مبرمی به آ نها خواهیم داشت که در غیر اینصورت ناقص پا به دنیای دیگر خواهیم گذاشت