از آمیزش و هم آغوشی است که چیزی نو و تازه پدید می آید  ,  تمام موجودات عالم دارند به نوعی با هم آمیزش و همکاری می کنند واز نتیجه این همکاری و آمیزش , زندگی نویی پدیدار میشود , هر نوع آمیزش بایستی هدفی را دنبال کند , مثلا از آمیزش و همکاری انسان با رنگ تابلویی پدیدار میشود, از آمیزش با می , مستی پدیدار میشود ,وقتی با صحبت و علم و دانش آمیزش کند , دانایی زاده میشود , وقتی  در شهر وکشور با دیگران آمیزش کند اجتماع پدید میاید و زندگی وسعت می یابد, و وقتی با خداوند آمیزش کند , شادی و زیبایی زاده میشود,و ما ,همه ما در ارکستری عضو هستیم که رهبر این ارکستر خداوند است و رهبر پیوند دهنده تمام هستی جهان است , وما در این ارکستر داریم ساز و آهنگ خودمان را میزنیم , و صداهای ناهنجاری که در سطح دنیا جاری است و ما داریم میشنویم از همین است که ما اصلا گوش به رهبر اصلی ارکستر نمی دهیم تا یک سمفونی دلنشینی از ما بیرون بیایدو در سطح دنیا هر کسی از هر قشری ادعای رهبر ارکستر بودن میکند و این صداهای گوش خراش وناموزون را تولید میکنند.