در دنیا هر کسی بدنبال مستی است ,با موادمخدر ,با مشروب ,با سکس ,با پول و ثروت و مقام و ........... هزاران وسیایل مادی میخواهند وارد حیطه روحانی شوند و این غیر ممکن است ,مستی یک دروازه دارد و آن ,خودشناسی, است,با وسایل مادی نمی توان وارد حیطه رحانیت شد ,شادی , آرامش,صلح,عدالت,عشق,آگاهی,رضایت,......اینها مادی نیستند که با مادیات قابل دست یابی باشند ,پس بایستی از طریق و روشی دیگری به آنها رسید ,مادیات جایگاه خودش را دارد و در نیازمندی بشر به مادیات هیچ بحث نیست ,مستی را به نوعی از خود بی خود شدن تعبیر کرده اند,تنها عاملی که باعث میشود ما در حالت مستی و هوشیاری, که بیداری است,نرسیم خودمان هستیم ,خود را بشناسیم ,با شناخت خودمان که فرآیندی است که تا آخرعمر ادامه دارد ,ما وارد حیطه حقیقت میشویم که حاصل این ورود مستی است ,این مستی حاصل تلاش در خودشناسی است ,با این تلاش, انسان از خواب غفلت, بیدار میشود ,آزادی حاصل این بیداری است ,شادی و آرامش و عدالت وعشق و.........حاصل ونتیجه این بیداری است ,هر چقدراین ,خود, را بشناسیم و از میانش برداریم مست تر میشویم.