خیلی ها را میشناسم که از مرگ و مردن میترسند, اصلا مبحثی در روانشناسی
هست به نام روانشناسی مرگ ,یعنی مرگ در افکار مردم جایگاهی خاص دارد,
حالا من میخواهم از دریچه دیگری به آن نگاه کنم ,یا داستان را طوری دیگر بیان
کنم که قدری به آن بیندیشیم ,راه دوری نمی روم از دوران جنینی خودمان حرف
میزنم ,از دورانی که همه آنرا تجربه کرده ایم ,وقتی در بطن مادرمان بودیم ,آنجا برای خودش دنیایی بود,نامش هر چه بود یک زندگی بود.با تمام امکانات زندگی,
دنیایی بود ,اعضایی در آنجا ساخته میشد که به درد زندگی جنینی نمی خورد,ما
در دنیای جنینی تصوری از دنیای بیرونی نمیتوانستیم داشته باشیم که جه دنیای
بزرگ و زیبایی در انتظار ماست ,که قابل مقایسه با دنیای جنینی نبود ,زمان
زایش ما از مادر ,در واقع زمان مرگ ما از دنیای جنینی بود ,با مرگ ما از دنیای
جنینی ,ما متولد شدیم به دنیا و زندگی جدیدی که کاملا, با دنیای قبل , قابل
مقایسه نبود,با کاری که در دنیا ی جنینی صورت گرفت و اعضایی که ساخته شد
ما آماده ومهیا ,وارد این دنیا شدیم ,وشما بهتر از من میدانید که اگر کودکی ناقص
متولد شود در واقع زندگی چقدر مشکل خواهد بود,انسان سالم یعنی آماده و
مهیا شده برای زندگی جدید,پس ما مرگی را که تولد جدیدی برای ما به ارمغان
داشت را تجربه کرده ایم ,در دنیای جدید هم اعضایی ساخته میشود که که اصلا
ما نمیدانیم که کارایی آنها جیست ,ولی لازم است که در این دنیا ساخته شوند,
درست مثل دنیای جنینی که تصور دنیای به این عظمت را نمی کردیم ,الان هم
نمی توانیم تصور ی از آن داشته باشیم ,ولی همه ما مرگ را یکبار تجربه کردیم,
 به عقیده این حقیر , ترس از مرگ که رایج است ,ترس  از مرگ
نیست بلکه ترس از این است که ما آماده ومهیا نشده ایم , اعضایی که بایستی
در این دنیا ساخته میشد , هنوز ساخته نشده ,ترس ما از نقصی است که
ناخوداگاه از آن باخبریم ,با این نقایص زندگی دشواری پیش روی ماست ,ترس ما
از نا آمادگی ما برای زایش است,در دنیای جنینی ,رعایت همه جانبه مادر از لحاظ
جسمانی و روانی از عوامل سلامت جنین محسوب میشود , با رعایت این اصول
اعضای سالم جنین ,رشد و نمو میکند,در دنیای زمینی هم رعایت اصول هایی
باعث میشود تا اعضایی که کارایی, درزایش بعدی ,خواهند داشت,در این دنیا
ساخته شوند,واین یعنی آماده پرواز و پریدن ,دیگر چه ترسی می ماند,رعایت
اخلاقیات مواد لازم  برای ساخته شدن اعضای روحانی ما رافراهم میکند,و
لحظه مرگ و مردن ما,زایشی نو وجدید به دنیایی غیر قابل تصور خواهد بود و
وقتی این زایش صورت بگیرد ما پرواز وپریدن تا اوج را تجربه خواهیم کرد ,همه ما
مردن را برای یکبار تجربه کرده ایم ,رفتن ازنقص به کمال ,در بطن مام زمین
اعضایی را میسازند ,که کارایی دنیایی را خواهد داشت که بزودی خواهد رسید ,
واین زایش بلاخره وقتش میرسد ,پاینده باشید .