یکی از دردهای بشر امروز ,که درد ی مشترک است,احساس نا امنی  است ,چرا
ما در هر جا سراغ امنیت میروریم ,چرا احساس نا امنی میکنیم ,در زند گی فردی و اجتماعی دنبال امنیت , جای امن و هزاران روشی که ما وابسته میشویم و در
آن ماوا میکنیم ,هستیم,در انسانی که یا به انسانهای دیگر وابسته میشود و یا به مادایات که میتواند هرچیزی باشد ,وابسته و دلبسته میشود, اشکالی هست
یعنی هر نوع وابستگی که انسان دچار آن میشود ,در واقع نشانه بیماری است ,
بستگی به شدت و ضعیفی آن دارد ,یعنی انسان در دوران کودکی خودش ,به
نقطه ایی رسیده که احساس نا امنی کرده , یعنی کودکی که امروز من وتوی
مسن هستیم به علت هر چی که بود نتوانستیم به آن احساس ایمنی دست
پیدا کنیم و در نتیجه بنا به شخصیت خودمان وابسته شدیم و خودمان را در واقع
پشت هر نوع وابستگی پنهان کردیم تا مبادا آرامشمان بهم بخورد,آرامش ما بسته
به او شده ,اول بایستی این واقعیت را در خودمان پیدا کنیم ,یعنی درد را ببینیم,
مثلا کسی به پدر و مادر وووو وابسته است , به یکباره از دست میدهد ,این از
دست دادن را به عنوان یک جبر اگرپذیرا نباشیم ,مطمنا به مشکل برمیخوریم ,
اشکلات هر چقدر بیشتر باشد ,وابستگی ما هم بیشتر است , همه عزیزان
جایگاهی دارند عزیز,و نبودشان دردآور ,ولی وابسته بودن چیزی دیگر است,ونمونه
دیگری که شاید برای ما آشنا باشد,اینکه اگثر ثروتمندان خسیس هستند,ودوست
دارند که ثروت جمع کنند ,که درواقع به نوعی وابستگی میتوان در آن دید ,وهزاران
نمونه ایی که شما بهتر از من میدانید ,اینها را هم همه شما بهتر از من میدانید ,
ولی یادآوری مهم, این است که مادام ما نتوانیم از وابستگی دست بکشیم به
حس عدالت نمیرسیم,راه کار بیدار شدن حس عدالت در ما ,درمان وابستگی های
ماست,حس عدالت , امروز در ما کار نمیکند,چون به هر چیزی که وابسته به آن
هستیم دودستی به آن چسبیدیم و آنرا رها نمیکنیم ,وقتی به مادیات چسبیدیم
چطور میتوانیم دیگری را که نیازمند است ببینیم ,وابستگی مثل دستمالی است
 که چشمان عدالت را بسته و ما با چشمان بسته چطور میتوانیم ببینیم,با باز
کردن چشمان عدالت ,اکثر مشکلات انسان خود به خود محو ونابود میشوند,وقتی
حس عدالت در ما بکار بیفتد ,دیگر انسان جنگی با جبر ندارد ,وقتی جنگی نباشد
خود به خود صلح جاری است ,عدالت را بایستی زیر میکروسکوب گذاشت,ما
بایستی از خودمان شروع کنیم ,نه اینکه عدالت را از دیگری بخواهیم ,همه ما ,از
خودمان بایستی شروع کنیم ,بزرگترین اشتباه این است که بخواهیم دیگری
عدالت را رعایت کند,این روش ما را به هیچ جایی نمیرساند ,مثل اینکه من مریض
هستم و از تو بخواهم برای خوب شدن من, تو دارو بخوری ,پاینده باشید.