آغاز هر حرکت از خود شروع میشود,مشکلات را میبیند و میخواهد یکی,یکی
آنها را از سر راه بردارد,آگاه شدن از آنچه بر او میگذرد,مشکلات جسمی , روانی
و روحی , عمر دارد میگذرد و هر روز مشکلات جدید بر مشکلات قدیم ,افزوده تر
میشود,و میخواهیم با همان روش های قدیمی به مقابله با آنها برخیزیم ,درمانده
میشویم,به نقطه ایی خواهیم رسید که احتیاج به آگاهی جدید درباره جسم, روان
و روح داریم و هرکدام را در دسته و گروه خودش ,مورد شناخت قرار میدهیم ,
سعی در رفع مشکلات جسمی میکنیم ,  ارتباطات خود را مورد بازبینی قرار
میدهیم ,واز لحاظ روانی موشکافی میکنیم ,نیاز های خود را مورد توجه قرارمیدهیم
ومشکلات را که واقعیت امروز ماست,را میبینم واز توهم به واقعیت قدم میگذاریم,
روح را معنا میکنیم ,نیازهای روحانی را کشف میکنیم تا روح تشنه راسیراب کنیم,
نیت ها را صاف میکنیم,ومشکلات را نردبانی برای رشد میبینیم ,وآنقدر قدرتمند
میشویم که با مشکلات میرقصیم ,این آغاز خودشناسی است ,و وقتی در این
وادی که حرکتی دایمی تا آخر عمرمان است,جا افتادیم,پا را از حیطه خودمان به
طرف دیگران میگذاریم ,و در آن لحظه شروع میکنیم کمک به دیگران و اطرافیانمان
که واقعیت آنها را تاحدودی با خودمان مشترک میبینیم ,وبزرگتر میشویم, همیاری
وخدمت و همکاری واقعی را تجربه میکنیم,وبا رشد آنها, رشد میکنیم,بزرگتر و
قدرتمندتر پا را فراتر میگذاریم و وارد حیطه شهر و کشور و دنیا شده و در پی راهی
برای پایان دادن درد و رنج ,میگردیم ,و وارد جامعه انسانی که توان دفاع از حق و
حقوق بشر را دارند, میشویم ,سعی در شناخت درد و مشکل و رنج ,خود ,دیگران
,چه در این خاک و چه درآن سوی دیگر دنیا,و  جوابی و راه حلی را جستجو کردن
وآنرا تبلیغ کردن,هدفی برای زندگی ما خواهد شد ,واین یعنی پخش شادی بین
همه,و خداوند استعدادهای بیشمار در درون هرکدام از ما گذاشته که برا ی شاد
کردن کار کنیم و زیبایی بوجود بیاوریم ,وبهشت را در روی کره زمین پیاده کنیم تا
همه طعم سعادت و خوشبختی را بچشند,واین آغاز بایستی از خودمان شروع
شود, هر راهی غیر ازخود بیراهه است ,در این صورت ما به وحدت رسیدیم ,کاری را
که تمام هستی در راستای زیبایی میکند,ماباآن هماهنگ شدیم,وروح وروان و
جسم به سلامت میرسند,وسماع شروع میشود,وما با این کار ارتقاع روحانی
پیدا میکنیم,پاینده باشید